Kaarsje voor die moeder
Door kale takken kijken
naar de blauwe lucht
de kraai op wiebeltak
krast haar mars
op de begraafplaats lopend
hoor ik een jonge moeder schreeuwen
zonder stem, gebukt
bij het grafje van haar kind
onlangs verongelukt
de vleugeltjes van haar engeltje
voelen als een troostgebaar
ze plaatst een brandend kaarsje
we kijken naar elkaar
ik richt mijn blik door kale takken
als een schietgebed omhoog
de kraai krast haar dodenmars
de wind blaast
onze tranen droog
*
Anneke Bakker