Je bent wel uit mijn leven maar steeds zal ik je dankbaar zijn juist om datgene dat je hebt gedaan en dat alleen voor mij
Kom ik je over zoveel jaar weer tegen zomaar op straat kan ik je het zeggen: ‘dankbaar ben ik je altijd gebleven’ Wij twee wij waren ooit één geheel maar toen scheiden onze wegen waar ik nu nog altijd zwaar aan teel Maar dankbaarheid vult de leegte een klein beetje op je bent wel weg maar in mijn hart, zal je altijd zijn En heb ik je steun even nodig? voel ik jou in mijn hart … en dan kom je weer wat bovendrijven want wat wij hadden is zo apart!