Geschreven op het papier,
met uitgeveegde inkt,
tranen vallen uit een gezicht,
door eenzaamheid verminkt.
Een witte roos is wat je gaf,
vrede is waar je naar zocht,
omdat jij vanaf nu een deel,
uit wou maken van mijn hartstocht.
Maar wat ik je wilde laten weten,
is dat ik zo niet verder kan gaan,
heb van het kwade moeten proeven,
ik heb teveel dorens moeten doorstaan.