Tijdloos…
Ik spring in het ongewisse en huil,
niemand die er deze keer op wacht,
iedereen moet en zal vergaan.
Ik ben, ik weet, ik sterf, sterf
omringd door het zinloze lijden.
De ladder naar beneden is afgesloten,
er rest mij enkel nog een selfie te nemen
van vergeten glorie
en dan maar waardig ouder worden…
esteban 28 augustus 2020