Ik reis door naar een nieuwe ochtend Mijn morgen komst... Komt uit waar ik heb voor gevochten Tijdens mijn slaap. De opkomst raapt Mij op naar het grijs In het verlies van de zonneschijn. De trage donker Bewelmt mij als een blindstaar Door het raam. Het gemaakte licht Van kerst Is mijn enigste kracht In het gestaakte Zonlicht Door de ochtendnacht. traag ontwaakt Het licht Van het donker Van het niks In mijn weg Gelegd. Naar de Koude lucht En niet zo brandende Zon latere ochtendstond Op mijn gelaat. zolang zijn of haar Godsplicht Het nog wil Laten bovenkomen? Is het voor mij weer gelukt. Buiten ligt er Een bewogen gemaakte volmaakte sneeuwwitte Gevleugelde Engel. Waar ik Verwonderd Naar staar, en naast sta,. Van extatie Van dit simpel Vertoonde... Creatie. val ik Doodstil, In een ongewoonte... Mijn mond doodde me Van het mijn Geklagen Dat ik draagde.