Mijn hartje huilt,
Diep in de eenzame nacht.
Mijn ogen vullen zich met water,
En laten zich overstromen richting mijn wangen.
Het voelt niet compleet,
Alsof er iets ontbreekt.
Mijn tranen rollen verder,
En sterven op mijn lippen.
Even sluit ik mijn ogen,
En geef me over aan de pijn.
Een huilend hart,
Omdat ik niet bij je kan zijn.
Intens,
Is mijn liefde!
Maar moordend,
het gemis...
De pijn doet mij herinneren,
Aan wat de werkelijkheid is.
Maar onze liefde die is sterker,
Dan elke afstand,
En elke pijn.
Nog even geduld, voordat we weer samen kunnen zijn!