Daar waren ze hoor
eindelijk ging je over genot
het duurde wat maanden
je zelf-pracht, dat duivel was
belachelijk verrot
“JAAAA! Nu heb ik je, Ja JA JA!”
sprankelend in extase
je rookte je gehele zijn op
het roeren van wraak
gaf ik je te moede je toe
de twee extremen
het scherp van de snede
“Ja! Ja!” Je branding, smeltend de smacht
“NU heb ik je!” Lava stroomde, tot dat
het flitsen van je vreugde
al geheel door bekeken acht
en het was weer stilletjes luid
totdat het schijnende in de ogen
totaal verstromen was
De vloed ebte nog na
bleek enigszins blijvende
kolen die vuur bleven
groeide tot een vlammenzee
diepe haat die voltrok
neurotisch, sociopatisch, ongenadig
Een angst in de ogen
de haat die roerde
een wanhoop instaat stelde
verder te gaan dan ooit gedacht
tijd.., de grootste onmacht
onomkeerbaar, vanaf de dag
tot op heden
nog steeds op wraak wacht
Toen enkel de ogen
nors melancholisch
gedachten kortgesloten
verstompte paniek
doodsbange onkunde
Vreselijk gevaarlijk