vermist
hoeveel leed kan men dragen
als kinderen worden vermist
zoveel onbeantwoorde vragen
lijken sporen zijn uitgewist
met haat door ‘t leven gaan
elkaar naar het leven staan
twee kinderen de dupe zijn
een moederhart vol van pijn
zo liefde verandert in haat
de kinderen zijn onschuldig
ouders zijn hen beiden lief
samen zijn niet meer bestaat
‘n oproep ‘vermist’ verschijnt
wat dan alleen telt is ‘ leven ’
radeloos gaan velen op zoek
hen graag hoop willen geven
rest ons allen slechts eèn ding
bidt voor hen vraag om Licht
een moederhart huilt radeloos
'n hart dat wacht op bericht
Karin