vroeger speelde
hij met blokken
alleen in de kleur rood
handjes pakten
nooit een ander
die waren blijkbaar dood
wilde niet met
kinderen praten
had ze nauwelijks in de gaten
zijn wereld kent
geen tijd of dag
ogen maken nooit contact
een eenling
op zijn eigen pad met
soms een onverwachte lach
die opening geeft
waarin de hoop herleeft
dat hij op zijn manier gelukkig is
wil melker
12/06/2012