Ik verlies mij in jouw elke oogflikkering seconde na de andere telkens hetzelfde beeld jij mijn enige liefde soms vervaagt wat mijn hoofd tracht te sturen mijn bezigheid dwarrelt door elke nieuwe blik jij komt telkens vooraan dan glimlacht mijn wezen met een frisse tint stop ik even en aai het hout vertedert alsof jij het bent heel de werf vervaagt een splinter deed mij vloeken neen het was niet tegen jou! ela