het hek scharniert in zwaar
gevoelen
ik sluit de wereld achter mij
verloop het grind in
mededogen
het grijs knerpt kleuren
langs haar zij
de paden ronden,
stenen kussen
zwaar het gras
het licht legt eeuwig
durend wel te rusten
hier draait de aarde om haar
as
ik pak een gieter
geef wat water
aan mijn wortels
-
een eekhoorn danst
haar vlucht voorbij
de zomer lengt
in vol stilzwijgen
ik laat het dragen eindelijk
vrij