ZO LANG AL
De dag was vele nachten lang
zo lang heb ik je al bemind
een snaar uit een theorie
die afstand eenvoudig verklaart
als bouwsteen van het heelal
Met Noorderlicht heb jij
mij verleid, in de morgen
getroost met een langdradig
gedicht speciaal passend
na overleg, voor mij gemaakt
Geen kreet heb ik geslaakt
slechts een traan gelaten
jou onophoudelijk gekust
jouw handen om mijn gezicht
vasthoudend wat steeds is