Zou ik eeuwig blijven vastzitten
langzaam terugzakken in dezelfde pijn
zal ik net zo lang anders blijven willen
en zal het ooit anders zijn?
Ik wil graag verder komen met mijn leven
dat ik voor mezelf goed genoeg ben
dat ik het beste dat ik heb kan geven
En ook dat ik door anderen een beetje wordt erkend
Ondertussen lijkt ik te blijven struikelen
toch doe ik alsof ik door blijf gaan
Terwijl ik me soms betrap op het fluisteren
van gebeden die De Heer zelf niet kan verstaan
Ik verhul mijn dagen in stilzwijgen
en sta hier telkens weer
Hopelijk zal dan toch ooit blijken
dat ik het wel kan, en leg ik mijn harnas neer.
Want liever nog dan de eeuwige dood
zou ik een goede toekomst willen
Het klinkt vast cliché, maar daardoor
zou ik mijn pijnen misschien wel kunnen tillen
Ik hou nog steeds van happy endings
maar of mijn leven ook zo werkt?
Ze zeggen met steeds 'Girl, count your blessings'
daarom doe ik me dus voor als sterk.