Vele vrienden zie je komen, nog meer zie je der gaan,
Ik geloof niet in het sprookje dat vrienden nog bestaan,
Er is niemand die je steunt als je echt in nood zit,
Twijfel niet aan jezelf, want dan doe je geen oog dicht,
Ik heb het ook gedaan, ik dacht dat het aan mij lag,
Ik vroeg me altijd af waarom god nou juist mij straft,
De beste vriend die er is, dat ben je zelf,
Je moet het zelf doen want er is niemand die je helpt,
Ze denken mij te kennen en te weten wie ik ben,
Hoe kan je dat nou weten als ik mezelf niet eens ken,
Ik chill hem niet meer buiten, ben altijd alleen gozer,
Als een open brug, niemand zal over me heen lopen,
Waren er problemen dan werd ik weer gebeld,
Maar niemand die er opneemt als ik hun eens bel,
Ze sluiten je buiten, je blijft aan de kant staan,
En die echte vrienden mogen nu wel aan de kant gaan.