Rijzende zon.
De ochtend is
maar net geboren
de lucht die kleurt haar vreugde zang
straalt op de bomen
op de scheepvaart
die diepe kleur duurt niet zo lang.
Wel blijft haar gloed
de dag omzomen
maakt deze dag tot blijde lach
die wegrolt tussen
’t groene lover
die ik nu koester vol ontzag.
De vogels fluiten
van genoegen
de bloemen keren zich tot haar
genieten als op
Spaanse stranden
bijen schenken zoemend commentaar.
Hoe anders lijkt
een dag vol zonlicht
dan duist’re wolken , regen wind
de wereld is meer
vol en vrolijk
ieder is d’ander goed gezind.
Straks aan het eind
bij ’t nederzakken
vormt zij haar gloed als afscheidsgroet
diep rood naast blauw
bijna een sprookje
een dag die velen warm voldoet.
Th.