In het diepst van je ziel Je spreekt geen woorden Ontwijkt mijn blik Je verkiest een lange stilte Maar de spiegels van je ziel zijn open Ik ken je waarheid niet Al voel ik wel je pijn Ik ken je wegen niet Maar weet dat je een bestemming zoekt De balans van je zijn is verstoord Overschaduwd door licht en duister Nu in de herfst van je leven is er kracht Leg nu maar je woorden in de wind Als de bron de betekenis van je tranen weet Zal hij je troosten in je levens kleed Als mens kunnen we niet alles bevatten Maar het lot kent vele deuren Open zo nu en dan je ziel Ooit zal er ook voor jou een antwoord zijn. Wim