lichte regen, een gevoel
en magere nevelpaarden
krap over de grond
daarin wij, geborgen
als treurige figuren
van een leven
onder een boom
die blijft
over het gele water
door ons zeilen
gestukte muren
in de nachtopening
met open mond
die zegt dat hier
de weg ten einde loopt
en in het mos
op mijn voorhoofd
schrijft een wind
leesbare zielsroerselen
sunset 03-06-2018