Onherstelbaar…
Zoveel dagen geleden stierf ik een nutteloze dood.
Zonder plannen noch begeleiding nooit meer te bestaan.
Want het leven stelde diep teleur.
Mijn identiteit voor eeuwig en altijd verloren!
Wanneer de zomer over mijn graf zal vloeien
en de kloof van leven naar sterven gedicht is
zal er ijdel en tevreden de waarheid ontstaan.
Maar zoals mijn lijden vermomd het duister ingaat,
zo zal mijn ziel het masker van de leegte dragen
met schijnbeloften tegenover de levenden.
Toch schreef ik voor de rustelozen mijn geweten
nog op duizend kleine dingen,
in de hoop dat zij er herinneringen in zouden vinden.
Zo wordt er niemand bedrogen…
Esteban 2 Mei 2014