Een dag van onzekerheid
alsof de dag zich haastte
snel in het niets te verdwijnen
alsof hij de nacht opriep
zijn zwarte deken te spreiden
de dag wou worden vergeten
voelde zich onwaardig
was geen seconde in topvorm
werd te lang bevonden
de werkers lieten menige zucht
dikwijls stonden ze te blazen
ze dronken zich het lazarus
het werk stokte uren
de dag voelde zich schuldig
door haar was er geen vooruitgang
hij dacht zelfs dat hij ziek werd
hij verliep heel anders
daarom wou hij vlug verdwijnen
een stap opzij voor een nieuwe dag
de nacht zou helpen als altijd
de nieuwe tijd zou anders zijn
ela