Zoals alles terug gaat
begint, bloeit, afbreekt
zacht vredig, verzettend
tot nietsontziende staat
elders ijle gevoelde sferen
enkel het volgen, doorvoelen
besef van wijkend ontleren
niet de bloemen in de vaas
ze zieltogen, maar in wiens ogen
op het netvlies de kleurige kelken
het gebeurt, dit willoos verwelken
gegrift blijven geuren. teer zingen
van onaanraakbaar mooi uiteenvallen
bloeit levendig beeld der herinneringen