het leven zo ontastbaar aanwezig dood en feest een lach en traan beschreven op zomaar een dag in het jaar de cirkel van het leven in beweging dan weer wispelturig als een op en neergaande spiraal woorden geschreven in een ieder zijn of haar unieke eigen taal met of zonder rijm naakte gevoelens zonder schaamte worden zonder schaduw uitgespuugd puzzelstukjes op hun plaats gelegd was lezen in levens en las tussen de regels zeeen vol met tranen die niemand ziet ik las gedichten op gedichten freaks iets wat ik al jaren lang doe christa