soms zo moeilijk de weg te belopen waarvan de hindernis onzichtbaar maar toch ondanks het weten wat op je wacht ga je met pijn in het hart en tranen achter ogen toch lopen dan op de weg terug valt er met harde klap een steen ook onzichtbaar als teken en voel je verlichting ben je dankbaar dat je bent gegaan christa