verdwaalgevaar ik zie je gezicht weet hoe jij met een lach het angstige zwart verhult een laagje goud van een schamel karaat verguldt de buitenkant voor de depressie binnengaat nog is je gelaat onbewogen alleen je ogen dwalen pijnlijke rust gesust door langzame gebaren je kent het spel proloog souffleert eigen regels af met de medicatie die daarbij past het verbaast je dat na lange tijd deze slang toch weer naar binnen glijdt in de bekende krochten afgesloten zijn zij nooit maar met wat psychofarmaca zijn de diepste dalen van verdwaalgevaar ontbloot wil melker 02/07/2018