Toen jij de woorden zei:
''ik maak het uit'',
brak mijn hart als een ruit.
Elk gebroken stukje deed pijn,
waarom moest je zo harteloos zijn?
De tranen van diep in de nacht,
volgen me elke dag.
Het doet mij gewoon veelste pijn in mijn hart,
want je brak elk part.
We waren het perfecte stel,
alles was wel even wel.
Maar toen zei jij die woorden,
en ging een gat in mijn leven boren.
Een gat van het verdriet,
de dag dat jij mij verliet.