Machteloos zie ik toe,
wil zo graag helpen
maar weet niet hoe.
Hoe graag ik ook wil helpen
veel kan ik niet doen.
Ben blij dat ik je kan bezoeken
dan vraag ik, weet je nog toen?
Dan kon je even lachen
zoals je vroeger vaak deed.
Maar als ik nu naar je kijk
staan jouw ogen vol leed.
Mijn hart breekt omdat ik
niks voor je kan doen.
Ik bid dat jouw vechtlust groot is
dat je terug word zoals toen.
2012 was voor jou een jaar vol verdriet
toen jouw liefhebbende man is gestorven
verging je van smart toen hij je verliet.
Nu ben jij ernstig ziek,
ik bid voor een mirakel
of het komt weet ik niet.
Jouw kaarsje brand hier elke dag,
ik vraag aan mijn overleden familieleden
of je aub hier op aarde blijven mag.
In de ogen van jouw kinderen
zie ik nog zoveel hoop.
Ik kan niets anders doen
dan wensen dat het niet anders afloopt
Ode aan een vriendin die vecht
voor haar leven