Avondgebed ( vrije keus) Knieën buigen in devotie, raken zacht de grond spreek dan woorden die ik in gedachten vond mijn adem draagt spontaan een lied weet niet wie het tot me zegt wordt zo maar in mijn mond gelegd in die melodie klinkt het alsof ik je zoek maar vinden kan ik je niet dan vangt de avond aan sluit mijn lede ogen weet dat dit gemis tijdloos is de tijd intussen hielp de tranen drogen maar voor ik in mijn sponde stap staar ik naar het lege kussen * Anneke