zal helledood zijn steeds vaker jaagt een brandende wind langs het steen waar zij vroeger polijstte schuurt nu de grove korrel het fijne zand is verdwenen in duinen die al de benen hebben genomen hier brokkelt alles af dat zachter is dan rots tot ruïnes van muren die eens de winden keerden bescherming boden aan de kleine oase nog vegeteren de laatste bomen tussen overlevend struikgewas rond de plas die er was er komt geen water uit de kurkdroge lucht de verdorde woestijn zal nu zeker helledood zijn wil melker 12/03/2019/