Stilte !
Die stille week
gelouterd lijden
hoe pakt de wereld die nog op
tussen de flarden
van veel wreedheid
krakend lawaai , geen tussenstop.
Je proeft ’t verlangen
bij zo velen
die staan rond doden om hen heen
die door vluchten
het willen mijden
alles verlaten, koud , alleen.
Hoe kan de stilte
in je leven
waar de granaten gaten slaan
tussen gebouwen
brandend, gehavend
plaats vatten in dit komen en gaan.
Is dan de geest
nog stil te krijgen
denkruimte voor Gods eigen Zoon
die leed voor ons
dit te begrijpen
zijn oordeel, tellend ons als loon.
Heer schenk in mij
Heilige stilte
die ruist over de eeuwen heen
die rust biedt
in een zeker weten
de Heer is groot, ja Hij alleen.
th