Veel mensen kijken graag in een spiegel
om daar een bevestiging in te zien wat
zij zelf al lang wisten, want zij zien daar
in een persoon en hopen dat zij dat zijn
maar wat veel mensen niet weten
is dat een mens vele gezichten heeft.
Dan praat men niet over een
ochtend, middag of avond gezicht
neen, men heeft het dan daadwerkelijk
over “bepaalde situatie” gezichten.
In ieder mens schuilt een toneelspeler
velen weten niet dat zij zich zo gedragen
het leven vindt men al snel een sleur
en omdat te verbergen moet men zich herscheppen.
Vaak is het ook een vorm
van overleving en/of vluchten
in een ander persoon zodat men
het gevoel heeft dat men er niet is.
De spiegel laat een gezicht zien
aan de persoon die er voor staat
ook de grimassen worden getoond
maar altijd is er de ondergrond te zien.
Als men lang samen leeft met
een persoon die zich verstopt
weet men op den duur niet beter
maar de buitenwereld vindt hem vreemd.
Dat wekt wrevel op, doet onnodig veel pijn
omdat men de persoon wil verdedigen
terwijl men weet dat men dat niet kan,
soms ook niet wilt verdedigen in dit leven.
Het zou beter zijn als men bij het constateren
van zo’n vlucht gedrag die persoon een spiegeltje voorhoudt
zodat hij weer zich zelf kan zijn op deze aarde
want elk mens is uniek in wat voor opzicht dan ook.