in het park
met het gekoer van duiven
staan nog altijd overblijfsels
van de voorbije zomer
de wegen zijn
niets anders dan
herinneringen aan
vroegere paden
tussen het nog bloeiende
en het reeds kale
ontdek ik afgevallen zonnen
die eens boven mij hingen
en ook schaduwen
waarin ik toevlucht vond
toen dagen braken
alle wolken stilstonden
niets zich nog roerde
met de lucht, vijandig
tussen ons in
sunset 04-10-2017