wij worden jonger
van jaar tot jaar verdwijnen rimpels
noch schrijft kommer
nog droef in ons gezicht
de lente bloeit in onze ogen
zelfs iets van overmoedigheid
waardoor de toppen van de bergen
niet op een angst meer kunnen bogen
want honderd jaren verder
dan zweven wij
als zwaarte-loze stof van sterren
dansende kristallen ijs
en niemand die nog veilig is voor ons
wij zijn dan enkel nog
alleen maar warmte, liefde, licht
sunset 25-03-2015