Onderste boven als straks de zon weer schijnt zal ik heel luid lachen zoals toen ik je zag breed, met blinkende ogen mijn ogen die jou volgden tot mijn voeten het verstonden en ik mij repte achter je aan mijn adem achterbleef ik buitenadem struikelde weer keek waar je was gebleven het lachen mij geheel verging de menigte had je verorbert de lach is mij ontstolen door mijn tranen zag ik niemand liep tegen mensen aan, sorry; sorry tot ik jou bijna onderste boven liep ela