Maanlicht
Een omfloerste
maan half duister
kijk ik omhoog in
’n oase van rust
De stad
met zijn licht in de verte
Geen geluiden ook
geen gefluister
een nacht waar al je gedachten
als een
flits aan je voorbij gaan
zal beletten om te gaan
slapen
‘t levensboek zal nooit stil staan
De nacht is lang
de slaap te kort
het licht van de
stad ’n sprookje
hier om mij heen rustig
en stil
waarvan ik wat slaperig word
een nieuwe morgen wat
bewolkt
lijkt ‘n
voorspelling van de maan
‘n nacht waar al mijn
gedachten
De uren snel
voorbij deden gaan
Karin