Hemelse lente De zon laat de schaduw voor me uitgaan tot daar waar ik moet zijn op de terugweg volgt ze mij soms loopt ze naast me voel ik een schaduw aan mijn zij beleef ik het moment van samenzijn thuisgekomen zet ik het lievelingsnummer op zijn gitaarmuziek beroert mijn krop emotie draagt geschiedenis op tere vlindervleugels totdat de snaren waren gebroken ook die in zijn hoofd voorgoed zijn ogen geloken en gitaarmuziek gedoofd denk ik aan de schaduw naast mij als een stille idylle speelt nu in het engelenkoor daar waar het immer lente is. * Anneke 18-3