(Dit gedicht vond ik terug
in de krochten van mijn kasten.
Ik vond het toch nog passen.)
-Handoplegging-
Als een nachtelf
vliegt langs nachten,
zo klimt mijn angst
langs mijn borst
in mijn keel,
geesten van ooit
breiden zich uit
in mijn brein,
me dwingend
tot pure waanzin.
Donker en verlaten
leg ik mijn hand.