Voor ik naar aarde kwam zat mijn ziel aan de tekentafel vele gezinnen passeerden de revue alsof een kaart gelezen werd met daarop het menu het ene gezin was te harmonieus daar had ik niks te leren de kinderen werden grootgebracht zonder dat zij zich zouden bezeren in het andere gezin was er teveel geld de kinderen hoefden niet hard te werken er was geen motivatie om zichzelf te sterken het gezin dat mijn ziel zou kiezen was er één waarbij ik op vroege leeftijd mijn vader zou verliezen een litteken dat in mijn ziel zou kerven en uiteindelijk zou mijn stiefvader ook nog sterven geen broers of zussen om mijn leed mee te delen geen broers of zussen om samen mee te spelen een moeder die onvoorwaardelijk van mij houdt maar ook zij was niet perfect kon niet alles weten en deed het wel eens fout afgesloten van mijn emoties leefde ik het grootste deel van mijn leven een groot trauma meegemaakt dat in mijn lichaam stond geschreven anderen heb ik pijn gedaan vanuit de woede die ik had ik kon het niet uitte er was niemand met wie ik sprak totdat ik openbrak mijn tranen begonnen te vloeien mijn hart was gebroken een storm was gaan woeien ik keek mijn schaduw aan en zag alle pijn het leed dat ik wegdrukte het leed dat er nooit mocht zijn nu ben ik geopend als een lelie op een blad ik zie al mijn kneuzingen en de redenen die het had mijn trauma is een kans een kans om mijn hart te openen het is nu mijn kracht een kracht die ik nooit meer zal verloochenen