Schuin ongemak Bij de masseur in de wachtzaal wit van kleur voelde ze zich met blote benen niet op haar gemak vanaf het moment dat ’t wachten aanbrak altijd aangestaard door die ene man alsof hij naar niets anders kijken kan hij zat schuin kijkend voor haar het voelde eng en raar zijn hoofd altijd naar haar gericht kijkend naar haar benen en gezicht gezeten op de stoelrand voelde ze zich ambetant plots klonk er door de luidspreker een stem van een buikspreker Meneer Van Brecht hij lachte en stond recht zijn hoofd bleef schuin want wat zou blijken hij kon niet vooruit kijken