Onverbiddelijk snijdt de koude wind Wolken drijven ver boven mij De duinen vormen één lange witte sprei Het strand magisch wintersgezind Het meer toont eilandjes in een bevroren plaat Zon verguldt die oneindige spiegel van ijs De kou is afgestemd op een in en in diepblauwe wijs Het lied bevriest iedere toon en daarmee mijn gelaat Het beeld, een aanhoudend 'Tableau Vivant' Mij adem houdt mij zo goed mogelijk warm Dit ijsmaanlandschap dat ik met heel veel foto's omarm Uniek en ravissant