Blaas moeder blaas,
poëtische zinnen uit m'n mond.
Krachtig heen en weer geschudde bomen laten hun bladeren vallen.
Tot een verdord massagraf.
Eens verdord, rondgeblazen door moeder in deze wereld.
Waar breng je ze toch altijd heen?
Als vogels die jou gebruiken om te glijden op jouw stroom.
gecontroleerd kunnen zij naar hun bestemming worden vervoerd,
gratis en onvervuilend door moedertje,
natuur.