rotst als branding ik heb je op een stoel gezet niet op een troon hoewel in dit decor is dat heel gewoon mijn teksten gaan als zij bij jou zijn aangeland voorzien van kant en tekening al snel van hand tot hand jij draait niet met de winden mee rotst als branding in een zee van emoties onder zwaar bewolkte lucht nog krijst een vlucht van snelle vissenvangers laag over het zilte schuim dat in applaus succes betoond met opgeheven duim het is ons toneel waarin mijn woorden langdurig zijn verzwegen en jij ze zoveel lading hebt gegeven dat onze stilte hartverscheurend is wil melker 12/01/2019