Ik zou zo graag jouw zorgen wegnemen en de zon voor je laten schijnen
Jouw verdriet kerft zich donker in mijn hart
Kon ik al jouw duvels maar laten verdwijnen
Je noemt mij een engel maar weet dat je je eigen spiegelbeeld ziet
Spiegeltje spiegeltje, weet je nog?
In mijn hoofd zie ik de film met ons als hoofdrolspelers, waarin jij ook van ons samenzijn geniet
Ik mocht er voor je zijn, al was het maar kort
Het was intens en prachtig
Verdrietig en pijnlijk tegelijkertijd
Nog vele uren te gaan en niet wetende hoe ik je zal aantreffen
Bid ik voor een einde aan jouw strijd
Laat alles los wat je niet meer nodig hebt, dat vertel jij mij keer op keer
En ja, ik doe hard mijn best, het gaat met kleine stapjes
je moest eens weten hoeveel ik van jou leer
Onze zielen verbonden in onzichtbaarheid
Twee mensen die van elkaar houden te midden van onherbergzame puinhopen
Ineens is het er, jij en ik in alle openheid
Twee handen in elkaar vervlochten als wij samen in een stad ver van hier lopen
Hier kent niemand ons al is de wereld klein
Hier zijn wij veilig samen
In jouw boshuisje wil ik met jou zijn
De zon zien ondergaan en de maan zien opkomen
Omringd door kaarslicht bij gebrek aan elektriciteit
Met jou onder dezelfde dekens onze droom dromen
Deze droom wil ik nooit meer kwijt
I love you!