Mensen
dwalen door de stad
lopen kraampjes
in genoegen
houden handen
samen vast
de drukte schuift
in vrij verkeren
het zonlicht breekt
op ieders lach
de regen laat
het nu passeren
het is een mooie
winterdag
ik strek mijn benen langs
de poten van een bankje,
waar de rust al
ingetogen naast me zat
het tafereel toont
Dickens elementen
ik zal ze sfeervol
warmend prenten
het jaar verdwarrelt
in een blad