Wandeling Terwijl bomen stil hun mooiste bloesems strooiden de zon langzaam bloedrood onder ging kuierden wij samen langs de oever van de rivier de Tarn we waren beiden sprakeloos hij kon de pijn van ziek zijn niet benoemen het kabbelende water verbrak de serene stilte een bevende hand reikte mij een toefje bermbloemen * Anneke