Met je vuisten tegen de muur sla je hard je bent overstuur Je huilt, je schreeuwt niemand kan je troosten niemand kan dicht bij je komen met je vuisten in de aanval Je laat van je horen de hele straat heeft je gehoord het liefst had je jezelf en de anderen al lang uitgemoord Het gaat niet met je teveel verdriet in je hart het leven heeft je teveel pijn gedaan nu zie je het enkel zwart Met je vuisten slaan tegen de muur en het huilen die erbij komt kijken je bent overstuur je kan niet ophouden dat zal in de komende uren nog wel blijken