nog een klusje ik heb de dood in al zijn eenzaamheid kunnen verwelkomen met witte bloemen mijn kist wist niet dat ik nadat mijn laatste uur geslagen was nog steeds gezelschap had aan ruimte was er geen gebrek voor het maatje dat ik altijd bij me had ik bedankte hem voor al die goede jaren hij lachte wat zei zacht ik wachtte op je grijze haren ik stapte over naar het eeuwig groene pad hij zwaaide ging weer terug omdat hij nog een klusje had wil melker 09/01/2017