Je bent er ook als ik wegren Alsof je mijn weg kent die ik kwijt ben Als de weg een zee zou zijn dan weet je waar ik nu zwem In een open zee is het soms koud en eenzaam Soms lijkt het alsof ik geen kant op Maar dan zwem ik nog hard genoeg en zie niet goed genoeg Hoe open de zee wel niet is Het leven is maar beperkt Maar heeft zoveel meer te bedanken dan wij denken Laten we meer stil staan bij al die geschenken Die dit leven ons schenkt Hoe je er soms door andere van word gestoten Waardoor we ons voelen zwaar kloten Je bent er ook als ik wegren Alsof je me voelt en mij iets van jezelf wilt geven Iets van bovenaf Zo onrustig kan je zijn nu je mij van afstand voelt worstelen Voor jou ben ik altijd dichtbij waar ik ook ben Evengoed zie je het goede in mij en zelfs als geschenk Wat knap van je, voel je ook wat ik denk?