En nu…
Nieuws onverwacht,
laat me schrikken,
wazige blikken,
wat het niet verzacht,
dus even slikken,
zonder te snikken,
behoud ik mijn kracht.
Weinig advies,
zonder mededogen,
voel ik me bedrogen,
neem het verlies,
gedraag me onbewogen,
geen woord onvertogen,
dat is wat ik kies.
Enig medeleven,
dat zou fijn zijn,
geen onnodige pijn,
’t is me niet gegeven,
op deze gekke trein,
word ik niet klein,
maar eerder juist gedreven.
Pasje 22-6-2015