Mens en natuur. Natuur van Boven ons geschonken was ongekend schoon en volmaakt. Nog veel ontroerd in wat resteerde terwijl het een zucht van zorgen slaakt. Ontbossing , vervuiling ruwe baten tonen de gaten aan in haar gebit. Zij heeft de kracht van de vernieuwing hoe lang nog blijft zij hier onder fit . Wij balanceren op haar randje respectloos in verfijnde vorm Want het besef het gaat niet goed zo verandert niets aan onze norm. Steeds meer vraagt onze geoliede machine. Vernielen staat in ons bestek. Zetten de toon naar eigen denken gaan zo te samen op ons bek. th