Binnenstebuiten gekeerd, beurs geslagen, uit elkaar getrokken en weer in elkaar gedraaid.
Zuur de geur van angst terwijl je stikt in duisternis.
Licht in de duisternis niet je redding.
Aan de hitte geen ontkomen je bestemming bereikt.
Geen angst , geen schreeuw van pijn, je ondergaat het gelaten.
Van buitenaf bekeken je bent onherkenbaar veranderd.
Je blaast je laaste adem uit door het mes dat je in tweeën deelt.
Je einde als voorbestemd, met boter op je hoofd.