Moeder aarde heeft verdriet,
Haar tranen vloeien.
Ze bromt en ziet
Dat duivels licht daar gloeien.
Ze martelt hulpeloze bomen
Buigend van hier naar daar.
Ze kunnen niet ontkomen
Aan 't geweld van haar.
O moeder aarde,
Onmetelijk is uw kracht.
Belemmer toch geen ander
Zoals men van een mens verwacht.